Verschil tussen slim en hoogbegaafd

Een slimme persoon weet de antwoorden, stelt de vragen. Een persoon met kenmerken van hoogbegaafdheid beantwoordt de vragen, gaat de discussie aan. Een slimme persoon werkt hard, lijkt te spelen maar heeft goede resultaten. Een slimme persoon leert makkelijk, weet het al, heeft 6 tot 8 herhalingen nodig. Een persoon met kenmerken van hoogbegaafdheid heeft 1 tot 2 herhalingen nodig, begrijpt hoe ideeën in elkaar zitten, creëert ideeën.

Een slimme leerling kent de antwoorden. Een hoogbegaafde leerling heeft altijd vragen. Een slimme leerling is ervaren in het van buiten leren. Een hoogbegaafde leerling is een groot gisser. Een slimme leerling is geïnteresseerd in objecten. Een hoogbegaafde leerling is een zeer nieuwsgierige onderzoeker. Een slimme leerling is gefocust en oplettend in de klas. Een hoogbegaafde leerling is diep mentaal en fysiek betrokken, soms wegdromend. Een slimme leerling houdt van simpele logica. Een hoogbegaafde leerling drijft op complexiteit. Een slimme leerling houdt van woorden. Een hoogbegaafde leerling gebruikt ongewoon complexe vocabulaire. Een slimme leerling heeft goede ideeën. Een hoogbegaafde leerling heeft flitsende, gekke, onnozele en vreemde ideeën. Een slimme leerling werkt hard. Een hoogbegaafde leerling hangt wat rond en probeert uit / test uit. Een slimme leerling beantwoordt de vragen. Een hoogbegaafde leerling discussieert in detail, is kritisch, bewerkt stellingen. Een slimme leerling presteert bovengemiddeld in de klas. Een hoogbegaafde leerling kan bovengemiddeld, gemiddeld of beneden gemiddeld presteren. Een slimme leerling hoort bij de top van de groep. Een hoogbegaafde leerling is vaak een eenling. Een slimme leerling luistert met interesse. Een hoogbegaafde leerling laat sterke gevoelens en opinies zien. Een slimme leerling leert gemakkelijk. Een hoogbegaafde leerling weet het vaak al 6 à 8 herhalingen voor meesterschap. Een slimme leerling begrijpt ideeën. Een hoogbegaafde leerling ontwikkelt en bewerkt ideeën. Een slimme leerling geniet van leeftijdgenoten. Een hoogbegaafde leerling prefereert vaak ouder gezelschap. Een slimme leerling begrijpt de bedoeling of betekenis. Een hoogbegaafde leerling onderzoekt de toepassingen. Een slimme leerling maakt zijn werk af. Een hoogbegaafde leerling start projecten. Een slimme leerling kopieert nauwkeurig. Een hoogbegaafde leerling creëert nieuwe projecten. Een slimme leerling houdt van school. Een hoogbegaafde leerling geniet van leren. Een slimme leerling is technicus. Een hoogbegaafde leerling is uitvinder. Een slimme leerling is tevreden over eigen leren/kunnen. Een hoogbegaafde leerling is hoogst zelfkritisch.

Het verschil tussen hoogbegaafden en hoogintelligenten is duidelijk te merken op school, in relaties met mensen onderling en thuis. Een hoogintelligente wordt gezien als een slim iemand, die goede cijfers haalt. Terwijl een hoogbegaafd kind ook gezien kan worden als een ‘vreemd’ iemand, die zich wat afzondert van de groep. Ik maak allereerst helder dat ik dit lijstje niet ga gebruiken. Want ik vind dat dit lijstje tot misverstanden kan leiden en zelfs stigmatiserend is voor hoogbegaafde kinderen.

Hoogbegaafde kinderen denken nog sneller en complexer en sneller dan begaafde kinderen. Zij laten als opvallende kenmerken zien: een zeer scherp oog voor details, een bijzonder goed geheugen en een sterke mate van perfectionisme. Meerbegaafde kinderen doen het op de basisschool – helaas – vaak een stuk beter dan hoogbegaafde kinderen. Als zij in de zongroep zitten bij rekenen of taal sluit dit vaak goed aan en als er dan ook nog verrijkingsmogelijkheden zijn, hebben zij een leerzame en fijne schooltijd. Daarbij komt dat meerbegaafde kinderen beter geleerd hebben om door te zetten en om te gaan met faalervaringen. Als een kind hoogbegaafd is, is het vaak ingewikkelder om een passend programma op school te realiseren, vooral als het kind is gaan onderpresteren en helemaal niet laat zien dat het zo slim is.